Συγγενείς Αγγειακές Δυσπλασίες: η ονοματολογία και η ταξινόμηση των διάφορων αγγειακών ανωμαλιών αποτελούν εδώ και δεκαετίες πηγή σύγχυσης όχι μόνο για τους ασθενείς, αλλά και για την ίδια την ιατρική κοινότητα, με αποτέλεσμα να γίνεται προβληματική τόσο η πληροφόρηση των ασθενών ως προς την φύση και την πρόγνωση της πάθησης, όσο και ως προς την θεραπευτική τους αντιμετώπιση.
Ένα από τα αίτια της σύγχυσης αποτελεί το γεγονός, ότι ο όρος συγγενείς αγγειακές ανωμαλίες (αγγειακοί όγκοι και αγγειακές δυσπλασίες), συχνά περιγράφονται με τον όρο «αγγειώματα» ή «αιμαγγειώματα». Τα αιμαγγειώματα, όπως θα δούμε στη συνέχεια είναι καλοήθεις συγγενείς αγγειακοί όγκοι, επομένως είναι αδόκιμο να χρησιμοποιείται ο όρος για να περιγράψουν ένα ευρύ φάσμα διαταραχών με διαφορετική αιτιολογία και βιολογική συμπεριφορά.
Η κυριότερη προσπάθεια της επιστημονικής κοινότητας τις τελευταίες δεκαετίες ήταν να προσπαθήσει να ξεκαθαρίσει την σύγχυση αυτή, δημιουργώντας συστήματα ταξινόμησης και ορισμών. Κάποια από αυτά τα συστήματα ταξινόμησης ήταν πολύ γενικά, κάποια ήταν προσανατολισμένα σε ειδικά όργανα ή ιστούς και κάποια απλά ξεπεράστηκαν, καθώς συνεχώς ανακαλύπτονται καινούργιες ανωμαλίες.
Η σημαντικότερη προσπάθεια συστηματικής ταξινόμησης των αγγειακών ανωμαλιών ξεκινάει από το 1996 με τη δημιουργία της Διεθνούς Εταιρεία για την Μελέτη των Αγγειακών Ανωμαλιών (International Society for the Study of Vascular Anomalies – ISSVA). Το 2014 έγινε η τελευταία αναθεώρηση της ταξινόμησης των αγγειακών ανωμαλιών, σύμφωνα με την οποία οι αγγειακές ανωμαλίες ταξινομούνται σε δύο κατηγορίες: τους αγγειακούς όγκους και τις αγγειακές δυσπλασίες.
Στα παρακάτω άρθρα γίνει αναφορά στις δύο αυτές διαφορετικές οντότητες. Αξίζει στο σημείο αυτό να σημειωθεί ότι ένας μικρός αριθμός από αγγειακές ανωμαλίες παραμένουν αταξινόμητες, καθώς δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο αν αποτελούν όγκους ή δυσπλασίες ή επειδή ακόμη δεν είναι επαρκώς κατανοητά τα κλινικοπαθολογικά τους χαρακτηριστικά.